“Yo wassup world, yo what’s happening?”

Trzy lata temu opuściliśmy Pustelnię tak, jakbyśmy mieli tam wrócić nazajutrz (mhm, trochę opcja na Multikarlo, co nie?). Poddasze było przecież w pełni urządzone i dosyć ciasne, więc nie bardzo było tam miejsce na kartony z Pustelni. Potem porwał nas przeogromny wir i okazało się, że that’s it i że nie wracamy.
W ubiegłym tygodniu, wyposażona w poważne zasoby i pomoc Liska i M2nd wysprzątałam Pustelnię (zaczęło się od tamtych framug), przy czym Lisek w centralnym miejscu swojego pokoju (mojej dawnej pracowni) ustawiła tę oto tablicę:

 
Wisiała kiedyś nad biurkiem, które dziś stoi w CrystalPalace i nad którym nie można niczego powiesić, gdyż stoi ono pod oknem wychodzącym na zachód i wszystko piękne, co na tymże zachodzie.

Co my tu mamy?

Erykah, Glenn Miller – wiadomo. No doubt about it i tak jest do dziś.
Większość zdjęć przedstawia zwierzęta, przy czym są aż dwa zdjęcia tamtego malutkiego Liska (archetyp totalny, od niego wszystko się zaczęło w 2005 roku, mimo że tak bardzo próbowali mi to wyperswadować, a tu masz!). W ogóle wszystkie zwierzęta są w parze (hmmmm, czyli jednak?). Jest Pikacz – ucieleśnienie radości życia, szaleństwa, ekspresyjności, łagodności i lęku – oczywiście. Są Sóweczki (moje ulubione ptaki, ale nie wiem, co to znaczy – any ideas??? że lękliwe, że w dziuplach się kryją?). Króliczki – of course. Nawet nazwisko fotografki to “Wilga”.
Dwa zdjęcia z wystawy WorldPressPhoto pokazują katastrofy humanitarne i walkę pojedynczego człowieka z miażdżącymi jego świat okolicznościami. Walka wydaje się bezsensowna i absurdalna, ale kto wie… ten człowiek przynajmniej coś robi. No, tu komentarz zbędny.
Dalej – Indie i Afryka Północna. Tu można rozprawiać godzinami, ale jakoś jeszcze nie czuję klimatu. Wy? Na pewno – na poziomie świadomości – chodziło o żywe kolory.
Jakiś identyfikator z PE – dziś dziwnie aktualny: “The EU in the United Kingdom”. Nie wiem, dlaczego go przechowałam od 2009 roku. Może ktoś inny zna odpowiedź.
I najdziwniejszy artefakt sprzed 10 lat (???? 10 lat? tak szybko? to ważna lekcja dla nas wszystkich: 10 lat to nic) – Poland-Ecuador (Ojciec: “Pussssdrrrrrafffiam wszistkich Pulakuuuuffffff!”). Koniczek i czterech mężczyzn w wynajętym aucie w drodze do Gelsenkirchen and back. Nocleg całej piątki w ciasnym mieszkaniu rodziców Koniczka i jajecznica z szynką parmeńską na śniadanie. What???!!!
Bardzo się ucieszę z Waszych uwag!
Jak wiadomo, ja przez tyle lat ani nie zauważyłam ściany za oknem, ani znaczenia tego obrazka:

Dla skutecznego rozwoju nieodzowne dystans i ktoś z zewnątrz.

PS A u Aguśka w budynku takie cuda:

Ale ślicznotki! To masz zamiast psa.
Jak na okładce Getaway.
A ja mam getaway z miasta dzisiaj i już wieczorem szukajcie mnie na łące pod laskiem Majewskiej.