Kącik porad Wieśniaka

Dni są zbyt krótkie, tyle tego jest, chciałoby się spotkać z aBsio, lecz nie ma kiedy i pozostaje telefon,
o ile jest w ogóle czas na rozmowy.

Za każdym razem, kiedy myślisz, że to być może już,
otwiera się drugie dno i leeeeeeecisz.
Przestałam więc myśleć, że to już.

A pomiędzy tymi kartonami z przeszłości
muszę
kupić lodówkę (bo łącznik już szczelny i jest tam ciepło),
jeść,
robić księgowość,
zamówić pralkę,
ogarnąć wylewki progów i
złożyć sobie jakieś szafy na to,
co zdecydowałam zabrać ze sobą,

oraz chcę

korespondować i rozmawiać z Wami,
a Wy też chcecie i jak tylko o kimś pomyślę,
to ona już dzwoni 😉
Magia!
(A ostatnio dużo myślę o KobietachPoznania, więc coś się kroi. Może Poznań przed Koninem?)

 
Dzięki Ci, człowieku, który sprawiłeś, że założyłam tego bloga!
(Jesteś tu w ogóle???)